Wolniej!

Potrzebuję powolnego zanurzania się w tej kulturze. Ale tu nie ma czegoś takiego. Od razu rzucają w ciebie wszystkim (taka tradycją: raz kamieniują, raz gramatykują...) . Niektórzy tłumaczą to tym, że ci Żydzi którzy byli mili, powolni i zrelaksowani albo od razu wyginęli w czystkach rasowych róznego rodzaju albo zostali na swoich miłych wygrzanych miejscach w miłych bezpiecznych krajach. A Izraelowi dostali sie wszyscy neurotycy i narwańcy.

Moja pierwsza lekcja iwrit to była tragedia. Zmilczę jednak na ten temat, bo jeszcze głowa mnie boli.
widok z okna na inna stronę Jerozolimy. Na horyzoncie góry w Jordanii
Cały uniwersytet jest zbudowany na górze. Piętro 3 na uniwersytecie to jest to podstawowe. Dopiero tam jest równo. Poza tym pozostałe budynki są również na rozmaitych poziomach tego wzgórza, stąd można się nieźle nasapać jedynie przechodząc z budynku do budynku. Przypomina mi się fragment z Pieśni nad Pieśniami, jak to ukochany biegnie do ukochanej jak młody jelonek czy tam gazela, przeskakując po pagórkach. Nic dziwnego, trzeba mieć tu rzeczywiście nogi kozicy górskiej żeby nie dojść do ukochanej zasapanym, czerwonym i spoconym. Gdzie te łąki zielone, gdzie to „na zielonych niwach pasie mnie”? Ponoć pewien pisarz w zeszłym stuleciu opisał specjalny rodzaj kóz palestyńskich, które żywią się kamieniami, bo tak to wygląda, gdy w lecie ta niewielka ilość habręzi wysycha i zwierzęta z nosem w skałach wygrzebują zeschnięte resztki.
Wracając na uniwersytet – udało mi się wyszarpać z rąk administracji to straszliwe zdjęcie paszportowe, które mi zrobiono i podmienić na znośniejsze. O tym jak było złe (wbrew litościwym zapewnieniom wszystkich mi życzliwych) świadczy to, że gdy nasz tutor Brian wziął je do ręki, powiedział do Sue (Chinki): „O, zmieniłaś fryzurę!” Tak, ta moja szeroka azjatycka twarz, malutki nosek i oczy w szparki… Proszę więcej mi tak nie kłamać z miłości!